Far, far away

Hi everyone!

Ik weet niet hoe vaak ik nog ga schrijven hoe blij ik ben met mijn besluit om enkele maanden naar het buitenland te vertrekken, maar bij deze nog een keer.

Eergisteren hebben we een grote schoonmaak gehouden. Daar hebben we echt geweldige foto's aan over gehouden, omdat we de spring- en glijkussens in de stortende regen hebben schoongemaakt (die regen hier is nét ietsje heftiger dan in NL). Zeep en afwasmiddel erop gegooid en gaan met die banaan! Hebben echt onwijs veel lol gehad.
Daarna hadden we vrij, lekker hier in de natuur gehangen en ik ben met Emily, Anthony en Ben wat gaan eten in het toeristencentrum van het natuurpark. Kortom: lekker dagje.
'S avonds voor de eerste keer lekker gegeten, oftewel: voor mijn gevoel wat gezonder en minder vet. Daarna voor de eerste keer naar Walmart! Heb echt mijn ogen uitgekeken naar alles om me heen, de wapensectie naast de onderbroeken-afdeling en onderweg naar de Walmart (zo'n 40 min rijden) viel me opeens een crematorium op. Niet omdat het een crematorium is maar.. Omdat deze stond tussen een MacDonalds en een tankstation! Wat een logica hier! Steeds meer begin ik te zien en leren van de gebruiken en logica hier en naast de verbazing wekt het ook veel bewondering op. Ik vind het fascinerend dat zo'n groot land toch zo goed op de rit is met veel dingen. De mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. In de Walmart viel me op dat ik niemand tegenkwam van mijn gewichtsklasse en dat het beeld van dikke Amerikanen tot nu toe in mijn beleving wel reëel is. Toch voel ik wel medelijden, ik vind het niet zo gek als je ziet hoeveel vet eten ze hier voorgeschoteld krijgen en gezond eten vele malen duurder is dan fast food. Ik moest in de Walmart echt goed zoeken naar groenten en fruit, dat ergens achteraf was en niet eens veel terwijl andere tientallen rekken vol zaten met chips, frisdrank and stuff like that.

Verder is de groep elke dag meer close aan het worden, ik ben erg op iedereen gesteld aan het raken! We zijn nu met 12 man. Rose, Owen en Sam zijn de directors dit jaar. Emily, Anthony, Ben, Paige, Lazara, Caroline, Martin, Ciera en Emma. A.s donderdag komen er 4 bij; één Amerikaans meisje en drie jongens uit Engeland. De Britten zijn oververtegenwoordigd ;-) Heerlijk dat accent! Grappig ook om het verschil in dialect te horen.
We zijn ook naar Disneyworld geweest. Voor mij begon de dag echt helemaal niet lekker. Toen ik mijn creditcard checkte zag ik dat het geld dat ik er vorige week op had gezet er nog steeds niet op stond. Ik heb een prepaid kaart omdat ik het helemaal niet op lenen heb. Via Skype belde ik de service en mijn bank maar beide zeiden dat ze niets voor mij konden doen en het geld verdwenen was. Ik raakte helemaal in paniek omdat ik zo dus niks kon. Een Amerikaans gezin dat naast me zat merkte op dat er iets was en vroegen me naar de situatie. Toen ik het uitlegde wilde ze me 100 dollar geven! Super lief maar ik heb het vriendelijk geweigerd, ik dop mijn eigen boontjes wel. Desondanks was ik aangenaam verrast, zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Na een uur uiteindelijk mijn moeder en stiefvader maar gebeld en zij hebben uiteindelijk kunnen regelen dat de service de helft van mijn geld in 1x wel boven water kon halen en kreeg het gestort. Ik denk dat ik soms best wat harder mag zijn om dingen voor elkaar te krijgen haha.
We konden niet veel attracties doen omdat er zo'n lange rijen waren. Je kon bepaalde attracties reserveren zodat je niet in de wachtrij hoefde te staan, zo gezegd zo gedaan. Tot we bij de Pirates attractie kwamen.. Het wachten zou 30 minuten duren, uiteindelijk stonden we een uur in de rij en toen we eenmaal in de attractie zaten ging hij stuk! We hebben 1,5u moeten wachten tot de brandweer kwam om ons uit de attractie te halen. Was echt niet chill. Eenmaal er uit boden ze ons wat passen aan om niet in de rij hoeven te staan want degene die we gereserveerd hadden waren al verlopen en wat gratis ijs en popcorn. Daar gingen we dus totaal niet mee akkoord dus zijn naar de klantenservice gegaan en net zolang onderhandeld tot we allemaal een nieuw ticket kregen voor Disney World op een andere dag. Dat lukte!
Het viel me echt op dat de mensen hier een stuk beleefder richting elkaar zijn en dat er nergens vuil op de straten lag in Disney World. Begin steeds meer bewondering te krijgen voor de Amerikanen maar kwa het eten.. Zucht. Ik heb me rot gezocht naar een broodje gezond maar vergeet het maar, alles is alleen maar super vet. Begin het echt beu te worden om zo ongezond te eten want in het kamp krijgen we eten en dat is ook nooit zo gezond.. Ik verlang echt naar een broodje brie met honing en een hele hoop groenten erbij!

Al met al een hele enerverende ervaring so far dus. We hebben het met de hele groep echt heel gezellig!

Eenmaal door de taxi afgezet aan de rand van het reservaat vond hij het apart dat we zo ver van de beschaving afzitten en hij was dan ook helemaal verbaasd toen we hem zeiden dat we vanaf hier in een kapot busje nog zo'n 15 min de wildernis in moesten rijden voor we bij het kamp waren hahaha. Eenmaal in het busje bleek dat de verlichting niet werkte dus we moesten serieus met onze telefoons vanuit de ramen bij schijnen omdat we anders geen hand voor ogen zagen. Het was net zo'n slechte horrorfilm met een groepje vrienden in de wildernis hahaha, wat een ervaring!! Om half 2 snachts lag ik eenmaal in bed, meteen in slaap gevallen en moesten om 8 weer op omdat we vandaag gaan survivelen op 25 meter hoogte. Met dit soort dingen ben ik een echte angsthaas dus heb veel dingen zoals het bungee jumpen niet gedaan, sommige wel. Ik stond aan de rand om er vanaf te springen en kon me er niet over heen zetten, zo frustrerend! Paige, Caroline en ik moesten huilen van de spanning hahaha lekker vrouwelijk right. Over andere dingen heb ik me wel heen kunnen zetten en het gewoon gedaan.. Hopelijk lukt de rest me ook de volgende keer!

Straks verder survivelen en voor nu.. Even lekker lunchen :-) Ik leef nog!


Heeeel veel liefs
XX lize