Awareness - Reisverslag uit Holopaw, Verenigde Staten van Lize - WaarBenJij.nu Awareness - Reisverslag uit Holopaw, Verenigde Staten van Lize - WaarBenJij.nu

Awareness

Door: Lize

Blijf op de hoogte en volg Lize

07 Juni 2014 | Verenigde Staten, Holopaw

Alweer bijna twee weken er op zitten.. De tijd vliegt hier echt in mijn beleving.
Gisterenavond hadden we ons eerste feestje voordat de kids zondag arriveren, mijn god wat was iedereen dronken. Waaronder ik uiteraard, hehe. Héérlijke avond gehad, lang geleden dat ik heb genoten van een feestje. Duffy, een man die hier op de ranch werkt, heeft een quad en daar mochten we achterop zitten terwijl hij rond ging racen door de natuur. Heerlijk met een biertje in de hand super hard racen haha, geweldig!! Urenlang zitten praten over van alles en nog wat en heel veel gelachen. Je leert mensen als ze dronken zijn echt goed kennen en oh wat ben ik een lucky bastard met deze groep mensen, ze zijn zó relaxed. Ze vroegen me op een gegeven moment naar mijn tattoo op mijn voet en heb ze toen verteld waar die voor stond, ze waren heel erg onder de indruk. Heb toen ook maar uitgelegd wat ik doe in mijn werk en wat de achterliggende reden daarvan is, daar was het nu wel het moment voor. Iedereen was muisstil maar ze konden gelukkig ook wel lachen, het is immers eind goed al goed. Het voelde goed om het te vertellen, het hoort toch bij mij allemaal.
Anyway, nadat ik mijn verhaal had verteld zoals ik dat ook op de scholen deed besefte ik me ineens hoe erg mijn leven veranderd is van 5 jaar geleden tot nu. Zo'n 3 jaar geleden heb ik hele drastische beslissingen genomen die me zoveel verdriet deden maar die uiteindelijk de beste beslissingen van mijn leven tot nu toe zijn geweest.
Ik ben even ergens achteraf gaan zitten weg van het feestje en alles kwam ineens voorbij van de afgelopen 5 jaar. Zo speciaal, het voelde zó goed! Ik besef me eindelijk nu ik hier ben dat ik het écht heb gehaald en hoe goed mijn leven is. Zoveel lieve familie om me heen, échte vrienden en vriendinnen die altijd voor me klaar staan en met wie ik een fantastische tijd heb in de stad waar het allemaal begon. Met 3 tienen afgestudeerd, een certificaat van de minister van onderwijs voor bijzondere prestaties en een héle toekomst voor me. Ongelooflijk, dit had ik enkele jaren terug nooit gedacht. Natuurlijk er altijd van gedroomd en blijven hopen, en vooral.. Niet opgeven! Maar dat het allemaal zo heeft uitgepakt, nee dat had ik nooit durven dromen. Ik ben werkelijk waar een gezegend mens :-) Ik waardeer alle kleine dingen om me heen, krijg bij elk schoolbezoek weer die kick als een leerling naar me toe komt om me te bedanken voor mijn hulp, en ach: Die baaldagen, die blijven er toch wel. Ups en downs, vind de balans. Daar draait het allemaal om. Ik denk dat de wereld om je heen een spiegel van je mind is, en dat je die ten alle tijden kan veranderen. En kan je bepaalde problemen (lees: mensen) niet veranderen, dan verander gewoon de mensen om je heen! Het ligt niet altijd aan jou ook al wordt je soms ontzettend onzeker zoals van pesten. Mensen blijven toch altijd wel een mening over je hebben no matter what you do, dus laat dat over je heen komen en kies alleen de voor jou waardevolle commentaren er uit waar je van kan leren.
Nu ik mijn dromen echt volg en me niet meer laat leiden door onzekerheid en angst, zijn er zoveel goede mensen en dingen op mijn pad gekomen.
Soms knijp ik mijzelf wel eens in mijn arm om te voelen of het allemaal echt is haha, super fijn. Of ken je dat, dat je soms bang bent voor: What's next? Omdat alles zo goed is? Zoals ik al zei, baaldagen hou je toch wel. Maar ik denk dat je de downs gewoon moet nemen zoals ze komen en er het beste van maken. Ze zeggen niet voor niets dat de gelukkigste mensen het beste maken van wat ze hebben in plaats van blijven grijpen naar wat ze niet hebben.
Ik vind het allemaal prima zo! Heerlijk hier op het kamp en heel goed om even weg te zijn van thuis om alles eens vanaf een afstandje te bekijken.
Ik heb vandaag ook mijn EHBO-diploma hier gehaald en ben sinds een paar dagen bezig met paardrijden. Gisteren zijn we lekker door de natuur gaan rijden, ik op mijn vriend Tejon. Een wit paard, zo'n schatje. Super eigenwijs en heel nieuwsgierig, vond hem meteen vanaf het begin het leukste. Als ik hem aai en ik stop, duwt ie met zijn neus tegen mijn middel haha. Gisteren heb ik zo'n 5km paardgereden, wil nog veel verder gaan. Binnenkort ga ik leren hoe ik snelheid kan maken met Tejon en door de rivieren galopperen. Héérlijk :-)
Ik denk echt dat ik best in het buitenland zou kunnen wonen. Afstand is relatief en ik pas me altijd heel snel aan, zo ook hier. Klinkt gek maar ik voel me hier best wel thuis eigenlijk.
Misschien verhuis is na mijn 50e wel naar het buitenland, dat is allemaal nog zo ver weg dat zie ik dan wel. Je leeft maar één keer, mooi alles eruit halen wat er in zit denk ik dan maar. Ga voor het onmogelijke, zolang je in iets geloofd kan je alles bereiken wat je maar wil.
Voor nu heb ik hier in ieder geval een fantastische tijd :-) Iedereen is super relaxed met elkaar, we kennen elkaar al best goed omdat we 24/7 bij elkaar zitten, doen elke avond gezellig spelletjes met elkaar (smartphones uitgesloten!), heerlijk bij het kampvuur zitten, zwemmen, natuurwandelingen maken waarbij we schorpioenen, slangen en krokodillen tegen komt.. Jup het is hier prima vertoeven :-)

Ik hoorde dat het in NL ook goed weer is momenteel, super fijn! Geniet er allemaal van daar en tot schrijfs!


Liefs,

Lize


  • 08 Juni 2014 - 08:43

    Aloyse Gruithuijzen:

    Ha, die Lize,
    Wat heerlijk dat je het zo naar je zin hebt! Blijf genieten en je verbazen over alles wat je ervaart! Dit neem je je hele leven mee. Niet te snel en te hard op the horse, want dat zijn eigenwijze beestjes ! Het eigenlijke werk begint dus nu. Veel succes met die Amerikaantjes! Je kent hun smiles en wat achter die glimlach zit, geef ze maar wat Nederlandse nuchterheid mee. Dat is wel aan jou besteed.
    Hier zit ik met een licht gehandicapte man, Jan heeft een scheurtje in zijn sleutelbeen door een val met de fiets, kan niet spelen, dus baalt als een stekker! Maar het komt goed, alleen wat geduld hebben.... moeilijk, hoor!
    vandaag Breda dancefestival, dus Jean en consorten erop af!
    nou, Lize geniet nogmaals van alles en iedereen en tot schrijfs!
    liefs, fam. GrUUT


  • 08 Juni 2014 - 09:33

    Annelies Winkelmolen:

    Wat een geweldig verslag!!!ben zo blij dat je het zo goed maakt,Ben voorzichtig met paardrijden. hier is alles op het oude. Gisteren gezellig gegeten met Mama en Vera HEt weer is redelijk Gaan dadelijk naar Steensel Mama moet daar de finale spelen.Lieske houd je taai!!!heel veel liefs vanOma en de groeten aan al die lieve mensen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lize

- Studente Pedagogiek - 22 jaar -I don't need a ring around my finger to make me feel complete - Levensgenieter - Dromer - Boekenworm - Nerd

Actief sinds 24 Maart 2014
Verslag gelezen: 154
Totaal aantal bezoekers 6591

Voorgaande reizen:

28 Mei 2014 - 07 Augustus 2014

Summercamp!

Landen bezocht: